کتاب “حیات و زندگی در قرآن کریم و ادعیه و سخنان بزرگان”
این کتاب در دو فصل تدوین و گردآوری گردیده که در فصل اول به حیات و زندگی در قرآن کریم و در فصل دوم به حیات و زندگی در ادعیه و سخنان بزرگان پرداخته است.در فصل اول به صفت حی و حیات خداوند اشاره کرده و مشتقات کلمه حی را در قران بررسی نموده و ” الحی القیوم” که در بعضی از احادیث به اسم اعظم خداوند تعبیر شده در قران و احادیث پرداخته و همچنین زندگی حضرت یحیی( س) را از تولد تا شهادت بررسی نموده.
این کتاب توسط آقای یحیی بهمنی و محمدمسعود بهمنی تالیف و توسط انتشارات نظری به بازار نشر راه یافته است.مطالعه کتاب برای محققین و پژوهش گران و پیروان راه حق و حقیقت و …توصیه می شود.
در مقدمه کتاب آمده است :
یکی از اسماء حسنی خداوند صفت «حی» است که در لغت به این معناست که مرگ و نیستی بر خداوند روا نیست. کلمه حی متضاد «میت» است و فرض مرگ برای خداوند صحیح نیست و حیات به معنای زنده بودن و زندگانی معنا شده است.([1])
واژه «حی» و جمع آن (احیاء) به صورت معرفه و نکره ۲۴ بار در قرآن به کار رفته است. حی و الحی ۱۳ بار در قرآن آمده و فقط پنج بار آن که همگی با الف و لام است به خدا اشاره دارد. و این نام سه بار در کنار نام القیوم در تعبیر «الحی القیوم» دیده میشود و و در احادیث و دعاها نیز از این تعبیر نام برده شد، از جمله در دعای جوشن کبیر بند سی و یکم و هفتادم آمده است. حتی در برخی از احادیث «الحی القیوم» اسم اعظم خداوند است.
گروهی معنای الحی را ناظر بر بقا و فناناپذیری خداوند و گروهی آن را با اوصافی چون فعل و ادراک و اختیار مرتبط کردهاند.([2])
در این کتاب بر آن شدیم که واژه «حی» و زنده بودن خداوند را بیشتر مورد بررسی قرار دهیم که امید است، مورد استفاده
پژوهشگران و خداجویان قرار گیرد.